Μύθος 1: “Τα άτομα με δυσλεξία δεν είναι έξυπνα”
Οι δυσλεξικοί έχουν κανονικό ή ακόμα και υψηλό δείκτη νοημοσύνης. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ατόμων με δυσλεξία είναι ιδιαίτερα ευφυές, δημιουργικό και εφευρετικό. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις γνωστών και σημαντικών ανθρώπων με δυσλεξία που άφησαν ιστορία, όπως ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, ο Μπετόβεν, ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ κι ο Γουόλτ Ντίσνεϋ.
Μύθος 2: “Η δυσλεξία προκαλείται από περιβαλλοντικούς και ψυχολογικούς παραμέτρους”
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η δυσλεξία ούτε επηρεάζεται ούτε προκαλείται από τα ερεθίσματα στα οποία είναι εκτεθειμένο ένα παιδί. Πρόκειται για ένα σύνδρομο με αυστηρά νευρολογική βάση που επηρεάζει σημαντικές λειτουργίες μάθησης.
Μύθος 3:”Τα άτομα με δυσλεξία διαβάζουν και γράφουν τα γράμματα ανάποδα”
Η δυσλεξία είναι περίπλοκη και κάθε παιδί μπορεί να εμφανίσει διαφορετικά συμπτώματα. Κάποια παιδιά μπορεί να μπερδεύουν γράμματα μεταξύ τους και κάποια άλλα να αλλάζουν τη θέση των γράμματα κατά την ανάγνωση. Αυτό δε σημαίνει ότι ένα παιδί που δεν παρουσιάζει αυτά τα συμπτώματα δεν μπορεί να έχει δυσλεξία. Επίσης, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι πολλές μελέτες έχουν δείξει πως η δυσλεξία δε σχετίζεται με την όραση και την οπτική οξύτητα. Έχει να κάνει με το πως ο εγκέφαλος επεξεργάζεται την πληροφορία κι όχι πως τη λαμβάνει.
Μύθος 4: “Η διάγνωση της δυσλεξίας γίνεται με ιατρικές εξετάσεις”
Η δυσλεξία είναι μια νευρολογική διαταραχή και η διάγνωση της γίνεται από λογοθεραπευτές, ειδικούς παιδαγωγούς και ψυχολόγους. Για να είναι έγκυρη η διάγνωση, ο ειδικός θα ζητήσει οφθαλμολογικό και ακοολογικό έλεγχο και ένα τεστ νοημοσύνης. Όλοι αυτοί οι έλεγχοι είναι σημαντικοί να γίνουν, έτσι ώστε να μπορέσει ο ειδικός να αποκλείσει την πιθανότητα ύπαρξης κάποιου άλλου προβλήματος.
Μύθος 5: “Οι δυσλεξικοί είναι τεμπέληδες”
Πολλές φορές τα παιδιά με δυσκολίες στα μαθήματα δίνουν την εντύπωση ότι βαριούνται κι ότι δε θέλουν να καταβάλουν καμία προσπάθεια. Αυτή η εικόνα είναι ανακριβής κι είναι ιδιαίτερα σημαντικό να καταλάβουμε πως τα παιδιά με δυσλεξία μαθαίνουν διαφορετικά από τα άλλα. Όταν δε δίνεται η δυνατότητα να διαβάσει όπως αυτό το βολεύει για να μάθει καλύτερα, τότε το παιδί θα χρειαστεί πολύ περισσότερο χρόνο για να κατανοήσει και να μάθει την ύλη. Σε αρκετές περιπτώσεις, τα παιδιά με δυσλεξία φοβούνται την αποτυχία, καθώς δυσκολεύονται στην ανάγνωση και στη διαδικασία του διαβάσματος, και για αυτό το λόγο αποφεύγουν να συμμετάσχουν σε σχολικές εργασίες.
Μύθος 6: “Τα παιδιά με δυσλεξία θα ξεπεράσουν το πρόβλημά τους καθώς μεγαλώνουν χωρίς ένα πλάνο παρέμβασης”
Η δυσλεξία δεν αποτελεί μια απλή δυσκολία στην ανάγνωση και στη γραφή του παιδιού που μπορεί να ξεπεραστεί με το χρόνο. Όπως έχει προαναφερθεί, η δυσλεξία είναι μια νευρολογική διαταραχή και η πάθηση αυτή ακολουθεί το άτομο σε όλη την ζωή του. Ένας δυσλεκτικός μπορεί να βρει τρόπους αντιμετώπισης του προβλήματος από μόνος του, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι έχει λύσει το πρόβλημα. Για να μην επηρεάζεται κάποιος από τη δυσλεξία στο σχολικό ή στον εργασιακό χώρο, πρέπει να μάθει από μικρή ηλικία τις σωστές στρατηγικές από έναν ειδικό.
Μύθος 7: “Όλα τα παιδιά που δυσκολεύονται στα μαθήματα και έχουν χαμηλή επίδοση στο σχολείο έχουν δυσλεξία”
Η δυσλεξία είναι ένα κομμάτι των μαθησιακών δυσκολιών και ένα παιδί που δυσκολεύεται στα μαθήματα δε σημαίνει ότι έχει αναγκαστικά δυσλεξία. Ανάλογα με τη δυσκολία που παρουσιάζει, το παιδί μπορεί να πάσχει από άλλη μαθησιακή δυσκολία, όπως δυσγραφία ή δυσαριθμία. Επίσης, υπάρχει πιθανότητα το παιδί να αντιμετωπίζει άλλα προβλήματα που έχουν να κάνουν με την όραση, την ακοή, τη νοημοσύνη, την κινητικότητα και την προσοχή. Από την άλλη, είναι αρκετές οι περιπτώσεις στις οποίες
Μύθος 8: “Η δυσλεξία εμφανίζεται μόνο στα αγόρια”
Είναι όντως αλήθεια ότι αναλογικά με τα κορίτσια, τα αγόρια με διαγνωσμένη δυσλεξία είναι πολλά παραπάνω. Συγκεκριμένα, στα 4 παιδιά με δυσλεξία, τα 3 είναι αγόρια και το 1 κορίτσι. Η διαφορά αυτή δεν οφείλεται σε κάποια γενετική διαφορά μεταξύ των φίλων, αλλά στο γεγονός ότι στα αγόρια τα συμπτώματα της δυσλεξίας εντοπίζονται πιο εύκολα σε αντίθεση με τα κορίτσια. Στα αγόρια συνήθως μαζί με τη δυσλεξία εμφανίζεται το πρόβλημα της διάσπασης της προσοχής και υπερκινητικότητα. Από την άλλη, τα κορίτσια με δυσλεξία δεν παρουσιάζουν άλλα προβλήματα και η συμπεριφορά τους φαίνεται φυσιολογική, με αποτέλεσμα να μην αναγνωρίζονται σωστά τα συμπτώματα.
